Hanı ucu, girdiyi kilid yerindən bir az qısa olar da,
ikidə bir də acılır və heç bağlanmaz ? bax elə ondan...
İti və tərpəndikcə ürəyə batan, mənliyi hərəkət etdirən cinsdən...
Heç bir yerə təyin etmir, yox saya bilmirəm.
Çəngəlli bir iynə kimi iynələnildi ürəyimə və mən bu dəlik ürəklə yaşayıram sanki...
Dəlik ürəyimin, ürəyimin ən dərinliyinə qədər hiss edirəm boşluğu, yoxluğu...
Eyni yuxunu yatmaq istəyirəm əslində onunla...
Eyni anda eyni yataqda birlikdə yatmaq deyil nəzərdə tutduğum.
Ayrı məkanlarda da olsaq eyni yuxunu yatmaq, eyni yuxunu görmək. ..
Gözlərinlə, beynin arasında gedib gəlmək, ürəyindəki yuxuya getmək istəyirəm.
Və oyandığımda kaş ki gerçək olsa deyirəm...
Mənə buraxdığı eşq kimi yarım yaşayıram bu günlərdə hər şeyi...
Başlayıb da bitirə bilmədiyim yazılaram, sonuna qədər gəlib də oxuya
bilmədiyim kitablarım, dalğın dalğın getdiyim yollarım,
son sözünü heç cür söyləmədiyim cümlələrim var.
Hər şeyi eşqimiz kimi parça parça yaşayıram.
Sanki bütün dünyam, dodağımdakı yarım bir öpüşün dadında artıq...
Axmaqlayıram, axmaq axmaq cavablar verirəm.Ağrılı verən
o gerçəyi, kəslərlə paylaşmadıqca da sevdiklərim qorxur məndən.
Divar oluram bir anda...
Aşa bilmədiyim, kəslərin aşmasına icazə vermədiyim bir divar!
Nə onu aşa bilirəm, nə də sevdiklərimlə xoşbəxt ola bilirəm.
Heç bir həlli olmayan riyaziyyat problemi kimi, cavabı
olmayan bir sual kimi beynimi gəmirən ağrıdıcı bir duyğu bu...
Ağrılı çəkdikcəmi yazı yazıram, yazdıqcamı ağrılı oluram bilmirəm.
Bu qədər ağrıya baxmayaraq hələ niyəmi sevirəm?
O gedincə tək qalmayacağamı bilirəm, amma onsuz izdihamlardan
daha böyük bir təklik ola bilməyəcəyinin də fərqindəyəm..
