Həyat mənə çox şey öyrətdi – çox sevsəm sıxılmağı, çox dəyər versəm qırılmağı, dəyərsiz qalmağı.......
Çox sevincli olsam, üzüntünün ağır bir xəstəlik olduğunu, bir insana inandınmı, inamının sarsılmasını, insanın özündən başqa can dostu olmadığını..... Hər şeyin fani olduğunu bilirdim, amma daha yaxşı öyrəndim.
Həyat, mən sənə çox şey verdim, sevdiklərim üçün çox güzəştə getdim.......
Həyat, artıq mənim sənə verəcəyim bir şey qalmadı, bir tək Rəbbimə can borcum var...
Həyat, mənim sənə nə zərərim bar idi ki, məni heç sevmədin, heç indi də sevmirsən. Sanki, yaşamağımı istəmirsən, amma qismətə qarşı gələ bilmirsən. Ey həyat, bilirəm vaxtımı səbirsizliklə gözləyirsən........
Həyat, mən sənə bir zərər vermədim axı, səni heç qırmadım, mən səni heç üzmədim axı.....Nədir bəs mənə qarşı bu düşmənlik?
Ey həyat, deyəsən mənə nəsə demək istəyirsən.....
Verdiyin acılara baxmayaraq, həyatı çox sevirəm və ətrafıma daha çox sevgi verirəm, hər kəsi çox sevirəm, insanlıq ölmüşkən, ətrafıma insanlıq öyrədirəm.....
Ona görəmi məni sevmirsən, ey həyat?
Nə deyirəm ki, ey həyat sevmirsən, heç sevmə. Sənə təşəkkür edirəm...
Mən son zamanıma qədər eyni şəkildə davam edəcəm. Həyatda bunlar nədir ki, deyib səni enəcəm, fani həyatda deyil, xəyal dünyamda həyatı sevəcəm....... və sənin xətrini bir daha soruşmayacam..
Məni nə qədər üzürsən-üz, sevmirsən-sevmə, yenə də insan olacam, yıxılmayacam, məğlub olmayacam.
Ey zalım və acımasız həyat, bax, yıxılmadım, sənə inad olaraq, həyatdayam
Həyat mənə çox şey öyrətdi
Çox sevincli olsam, üzüntünün ağır bir xəstəlik olduğunu, bir insana inandınmı, inamının sarsılmasını, insanın özündən başqa can dostu olmadığını..... Hər şeyin fani olduğunu bilirdim, amma daha yaxşı öyrəndim.
Həyat, mən sənə çox şey verdim, sevdiklərim üçün çox güzəştə getdim.......
Həyat, artıq mənim sənə verəcəyim bir şey qalmadı, bir tək Rəbbimə can borcum var...
Həyat, mənim sənə nə zərərim bar idi ki, məni heç sevmədin, heç indi də sevmirsən. Sanki, yaşamağımı istəmirsən, amma qismətə qarşı gələ bilmirsən. Ey həyat, bilirəm vaxtımı səbirsizliklə gözləyirsən........
Həyat, mən sənə bir zərər vermədim axı, səni heç qırmadım, mən səni heç üzmədim axı.....Nədir bəs mənə qarşı bu düşmənlik?
Ey həyat, deyəsən mənə nəsə demək istəyirsən.....
Verdiyin acılara baxmayaraq, həyatı çox sevirəm və ətrafıma daha çox sevgi verirəm, hər kəsi çox sevirəm, insanlıq ölmüşkən, ətrafıma insanlıq öyrədirəm.....
Ona görəmi məni sevmirsən, ey həyat?
Nə deyirəm ki, ey həyat sevmirsən, heç sevmə. Sənə təşəkkür edirəm...
Mən son zamanıma qədər eyni şəkildə davam edəcəm. Həyatda bunlar nədir ki, deyib səni enəcəm, fani həyatda deyil, xəyal dünyamda həyatı sevəcəm....... və sənin xətrini bir daha soruşmayacam..
Məni nə qədər üzürsən-üz, sevmirsən-sevmə, yenə də insan olacam, yıxılmayacam, məğlub olmayacam.
Ey zalım və acımasız həyat, bax, yıxılmadım, sənə inad olaraq, həyatdayam
Həyat mənə çox şey öyrətdi
